تفاوت دوربین مداربسته HD و FULL HD / کاهش آلارم کاذب در سیستم مداربسته

نوع دوربین مدار بسته    به کار گرفته شده در هر جایی، وابسته به نوع آن مکان می باشد. هر کدام از دوربین های مداربسته از نظر رزولوشن متفاوت هستند که کیفیت HD و FULL HD رایج ترین و با کیفیت ترین آنهاست. در ادامه به مقایسه این دو کیفیت در دوربین های مدار بسته می پردازیم.

فرمت پخش HD در دوربین مدار بسته

High Defenition که به اختصار HD خوانده می شود از لحاظ لغوی به معنای کیفیت بالا می باشد. HD در واقع بیان کننده رزولوشن ۷۲۰*۱۲۸۰ پیکسل است که اصطلاحا به آن رزولوشن 720 نیز گفته می شود.
در مقیاس مگاپیکسلی رزولوشن 720 تقریبا برابر با 1 مگاپیکسل در نظر گرفته می شود. اعداد 720 و 1080 معرف رزولوشن های افقی هستند. در نتیجه، دوربین های HD با رزولوشن 720p می توانند تصاویری با کیفیت 1280×720 پیکسل ارائه کنند.

از لحاظ کارایی، کیفیت HD ، کیفیت قابل قبولی در دوربین های مداربسته محسوب می شود. در این دوربین ها امکان زوم کردن و مشاهده جزئیات سوژه ها به صورت جزئی امکان پذیر است.
البته همانطور که قبلا گفتیم؛ هر چه کیفیت تصاویر کمتر باشد فضای کمتری را هم اشغال می کند و به پهنای باند کمتری نیز نیاز دارد. این یکی از مهترین دلایلی است که استفاده از دوربین های HD را رایج کرده است.
برای نصب دوربین مدار بسته  باید به متخصصان مراجعه کنید.

فرمت های HD در اسکن های مختلف:

720p ( 720×1280 – 720 lines, progressive scanned 

1080i (1080×1920 – 1,080 lines, interlaced scanned 

1080i (1080×1920 – 1,080 lines, progressive scanned 

لازم به ذکر است که تعداد خطوط/پیکسل ها و نوع اسکن مهم است چرا که هر چه تعداد این خطوط/پیکسل ها بیشتر باشد تصویر با کیفیت تری خواهیم داشت. نوع اسکن ذکر شده نیز در واقع بیانگر تکنولوژی بکار رفته در چیپ تصویر است.

تفاوت فرمت HD و Megapixel

در حوزه مگاپیکسل می توان هر دوربین مداربسته ای را که دارای رزولوشنی بیش از یک میلیون پیکسل است، یک دوربین مگاپیکسل محسوب می کرد. با این حال فرمت HD نیز با کمی اختلاف می تواند زیر مجموعه ای از مگاپیکسل باشد.
در بازار سیستم های نظارت تصویری و مداربسته کمترین رزولوشن در محدوده مگاپیکسل، رزولوشن 1.3 مگاپیکسل است که مقدار آن برابر با 1280×1024 پیکسل (یا 1.3 میلیون پیکسل) می باشد. با پیشرفت تکنولوژی در حال حاضر نیز شاهد دوربین هایی با رزولوشن 10 مگاپیکسل در بازار هستیم.
با توجه به توضیحات گفته شده از لحاظ فنی دوربین مداربسته با کیفیت HD، جزء دوربین های مگاپیکسلی محسوب نمی گردد اما از لحاظ عرفی آن را جزو همین دسته می شناسند.

مزیت مهم

یکی از مزایای مهم دوربین مدار بسته HD این است که به راحتی می توان آن را جایگزین دوربین های آنالوگ قدیمی و تیوی لاینی نمود. چون این دوربین ها با سیستم های NTSC یا PAL کاملا سازگار هستند می توان بدون هیچ هزینه اضافی سیستم امنیتی خود را ارتقا بدهید.

دوربین مدار بسته Full HD

فرمت Full HD برابر با ۱۰۸۰x۱۹۲۰ پیکسل می باشد که تقریبا معادل با 2 مگاپیکسل است. طبیعتا دوربین مدار بسته Full HD دارای کیفیت تصویر بالاتری نسبت به دوربین HD می باشند.
از این رو؛ دوربین های Full HD برخلاف HD کیفیت بالاتری دارند و جزییات در آنها به راحتی قابل مشاهده است. اما به همان میزان نیز فضای بیشتری از هارد و پهنای باند را نیز اشغال می کند.  یکی از بهترین برند های تولید کننده این نوع دوربین شرکت هایک ویژن  است.

تفاوت دوربین مداربسته HD و Full HD

کیفیت تصویر

مهم ترین تفاوت میان دوربین های HD و FULL HD وضوح تصویر یا همان رزولوشنی است که در تصاویر آنها نمایان می شود. به همین دلیل پیشنهاد می شود برای مکان هایی که از نظر امنیتی حساسیت بالایی دارند از دوربین های FULL HD استفاده شود.

پهنای باند و فضای ذخیره سازی

همانطور که گفتیم در دوربین های مداربسته هر چه کیفیت تصاویر بالاتر باشد حجم آنها نیز بیشتر می شود. در نتیجه برای انتقال آنها به پهنای باند بیشتری نیاز است. بالطبع فضای بیشتری هم برای ذخیره سازی نیاز دارد.

محیط های مناسب برای استفاده از دوربین مدار بسته HD و FULL HD

هر دو مدل را می توان در محیط های داخلی و خارجی به کار برد. اما در محیط هایی که میزان نور آن پایین است بهتر است از مدل FULL HD استفاده کرد تا کیفیت تصاویر بهتر نمایش داده شود.

قیمت

کیفیت دوربین های FULL HD تقریبا 2 برابر کیفیت HD است، از طرفی FULL HD ها به دستگاه NVR قوی تری نیاز دارند. به همین دلیل دوربین های FULL HD نسبت به HD گرانتر هستند. از سوی دیگر برای مشاهده تصاویر به همان کیفیت ضبط شده نیاز به مانیتورهای با کیفیت است که عامل دیگر افزایش هزینه است.

پک دوربین مداربسته    

راهکارهای کاهش آلارم کاذب در سیستم مداربسته

آلارم های کاذبی که به صورت پی در پی در یک سیستم مداربسته اتفاق می افتند می توانند مزاحمت فراوانی ایجاد کنند. برای مثال تصور کنید که این امر چه مقدار می تواند در نیمه شب و هنگامی که خواب هستید آزار دهنده باشد. همچنین این امر باعث می شود تا تشخیص آلارم واقعی از کاذب نیز دشوار باشد. اکثر آلارم های کاذب در سیستم های نظارت تصویری ناشی از خطای کاربری است و 97٪ از تمام آلارم ها غیرواقعی خواهند بود. حال سوال اینجاست که چگونه می توان میزان این آلارم ها را کاهش داد.
معمولا آلارم های کاذب بر اثر فعالسازی قابلیت های پردازش تصویر همچون تشخیص نفوذ، تشخیص عبور از خط و ... اتفاق می افتند. به همین دلیل در این مطلب سعی کرده ایم که به بررسی هر کدام به صورت جداگانه بپردازیم.

تشخیص حرکت Motion Detection

کاربران اغلب تصور می کنند که سیستم تشخیص حرکت تنها افراد یا وسایل نقلیه را تشخیص می دهد، اما متأسفانه چنین نیست، و بعضی اوقات سوژه های طبیعی دیگر مانند ورود حیوانات به مکان مورد نظر یا افتادن برگ درختان نیز باعث فعال شدن این سیستم و به صدا در آمدن آلارم می گردد. این به این دلیل است که دستگاه ضبط DVR تصاویر را به صورت الگوریتم میبیند و زمانی که تغییری در این الگوریتم رخ می دهد DVR آن را به عنوان حرکت می شناسد.
به منظور جلوگیری از این امر بهتر است تنظیمات مربوط به سیستم تشخیص حرکت در دوربین مداربسته خود را به درستی انجام دهید. برای مثال می توانید حساسیت Sensivity آن را کاهش دهید و یا برای شرایط روز و شب هر کدام به صورت جداگانه تنظیمات را انجام دهید. همچنین می توانید آن را برای مناطقی که پر تردد است غیرفعال نمایید.

تشخیص نفوذ Intrusion detection

فرض کنید دوربین مداربسته ای را در جلوی درب ورودی منزل خود نصب نموده اید و قابلیت تشخیص نفوذ را برای آن فعال کرده اید. هر بار که سایه ابرها از روی دوربین رد می شود آلارم به صدا در می اآید و شما فکر می کنید که شخصی پشت در است. برای جلوگیری از این مسئله بهتر است 4 فاکتور مهم را در نحوه تنظیمات این قابلیت در نظر بگیرید:
1. منطقه مورد نظر
2. حد آستانه Threshold
3. حساسیت Sensivity
4. سایز ی که برای سوژه در دستگاه تعریف می کنید
حال برای اینکه تشخیص دهید که مقادیر هر کدام را بر چه اساسی تعیین کنید می توانید ابتدا تنظیمات معمولی و ارقام پایه را برای دستگاه خود تعیین نموده و سپس بعد از چند روز به بررسی آلارم های رخ داده بپردازید. برای مثال از بین آلارم های رخداده ی واقعی می توانید ابعاد سوژه هایی را که منجر به فعال شدن آلارم می گردند را تشخیص دهید. همچنین با بررسی آلارم ها متوجه می شوید که اکثر آلارم ها بر اثر حرکت حشرات نور چراغ ماشین ها و ... است بنابراین می توانید طبق این موارد حد آستانه و یا حداقل زمان مورد نیاز برای به صدا در آمدن آلارم را تعیین نمایید.
مورد آخری که باقی می ماند تعیین میزان حساسیت یا Sensivity است که نسبت به بقیه موارد پیچیده تر است. معمولا انتخاب عدد 30 برای آن می تواند کافی باشد.

عبور از خط line crossing

استفاده از قابلیت عبور از خط نیز از جمله مواردی است که منجر به ایجاد آلارم های کاذب می گردد. خب سوالی که پیش می آید این است که چرا با وجود قابلیت تشخیص نفوذ، از عبور از خط استفاده کنیم که منجر به افزایش آلارم های کاذب شود. خب پاسخ اینجاست که بعضی مواقع پیش می آید که فردی وارد نقطه مورد نظر شما شده و سریعا در کمتر از زمان آستانه که در تشخیص نفوذ تعریف کرده اید از آن خارج می گردد. در اینجا قابلیت تشخیص نفوذ با شکست مواجه می گردد و بهتر است از قابلیت دیگری مانند عبور از خط استفاده نمایید.
در این قابلیت نه تنها می توانید جهت ورود یا خروج سوژه را به محل تعریف کنید بلکه می توانید میزان حساسیت را نیز تعیین کنید.